بررسی مبانی ضد توحیدی علوم انسانی مدرن

«هوالحکیم»

شاید برای بسیاری از اقشار جامعه بالاخص قشردانشجو، این سوال مطرح باشد که چرا علوم انسانی کنونی باید متحول شود؟ آیا علوم انسانی کنونی برای تحقق اهداف فردی وجمعی جوابگو نیست؟ و این که اگر قرار است علوم انسانی متحول شود بر اساس کدامین مبانی و اندیشه این تحول باید صورت گیرد؟ در جواب این سؤالات باید عرض نمود، از آنجا که خداوند انسان را برای رسیدن به کمال و مقام خلیفه اللهی خلق نموده، و تمامی مخلوقات را در جهت کمال انسان آفریده، قطعا علوم مورد استفاده نیز باید دارای همین جهتگیری باشند وگرنه باهدف الهی دچار تناقض گردیده و بشریت را با مشکلات و موانع گوناگون روبرو مینماید. علوم انسانی مدرن، توجه و دقت فراوانی به بعد مادی و دنیایی انسان داشته و در عوض بعد روحانی و اصیل انسانی را نادیده گرفته، و مدعی آن است که عقل بشر برای جوابگویی به تمامی نیازهای فردی و اجتماعی انسانها کافی است و هیچ نیازی به تعالیم انبیاء که نشأ ت گرفته از وحی است وجود ندارد. اگرچه در بعضی گوشه و کنارهای این منطق توجهی به مسائل غیبی و ملکوتی شده است ولی متأسفانه این توجه با دید و نیت مادی و ابزار گونه بوده است. نگاه غرب به عالم غیب و روح به صورت حقیقی و آن گونه که باید باشد نیست، در واقع آ نها معتقد به عالم ماورایی هستند که از پیچیدگی های عالم هستی نشأت گرفته و هیچ ارتباطی با هدف خلقت انسان ندارد. این عالم ماوراء برای اشخاص خاصی است از جمله مرتاضان، تا با استفاده ی ابزاری به کارهای خارق العاده بپردازند. در صورتی که هدف خداوند حکیم از خلقت عالم غیب و عالم ماده، فراهم نمودن شرایطی است برای رسیدن به قرب الهی و مقام خلیفه اللهی. براین اساس،نقطه ضعف بزرگ علوم انسانی کنونی،عدم هماهنگی میان تشریع و تکوین است. تکوین آن چیزی است که باید باشد و شامل قوانین ملکوتی و هر آنچه خداوند در عالم غیب قرار داده و تشریع شامل قوانین و احکامی است که بشر برای زنگی فردی و اجتماعی خود در عالم ماده وضع میکند و این قوانین میتواند الهی یا انسانی باشد و در صورتی که منطبق با قوانین تکوینی عالم نباشد با مشکلات و موانع گوناگون روبرو میشود. علوم انسانی کنونی مبتنی بر تفکرات مادی نگری غرب است و ریشه آن به تفکرات کانت ، بیکن و دکارت برمی گردد و به علت عدم توجه به ملکوت، قوانین و برنامه هایی را ارائه می نماید که در نهایت با بن بست رو برو میگردد و اگرچه در ابتدا و در ظاهر زیبا و بسیار عقلانی به نظرمی رسد اما متأسفانه هیچگونه محتوایی نداشته و انسا نها را در مسیری تاریک و سرگردان قرار می دهد. برای مثال به وضعیت اقتصادی کنونی جهان باید توجه نمود، قطعاً این مشکلات اقتصادی پایا نپذیر نخواهد بود اگرچه گاهی وضعیت آرام میشود و همگان گمان میکنند اقتصاد به مسیر ایده آل خود بازگشته است، اما به هیچ وجه اینگونه نیست، زیرا وقتی مبنا و پایه ی اقتصاد ضد الهی و ضد توحیدی است قطعاً با قوانین حاکم بر عالم هستی که همگان مبتنی بر توحید و یکتاپرستی است دچار تناقض میشود و زمانی که این تناقض بیش از حد زیاد میشود، اینگونه در جامعه ظهورمیکند. هدف از تحول در علوم انسانی آن است تا بر اساس آیات و احکام الهی جهت گیری علوم تغییر نموده و به دنبال آن محتوای آن متناسب با نیازهای فطری و حقیقی بشر شکل بگیرد و خودبینی جای خود را به خدابینی دهد، آنگاه تک تک افراد جامعه به جای توجه به نیازهای فردی خود، نیازهای جامعه را در اولویت قرار میدهند و در کنار تحقق اهداف اجتماعی،اهداف همه افراد محقق میگردد. این کار به توفیق الهی بسیار آسان و شدنی خواهد بود اگرچه سختی های خود را قطعا به دنبال دارد اما همان گونه که تفکر مادی غرب، مبنای علوم انسانی کنونی امروز را پایه ریزی نموده و در زندگی  انسا نها بر اساس آن شکل گرفته است، با عزم و اراده جوانان و همه کسانی که اهل درد هستند این مبنای ضد توحیدی کنونی فرو خواهد ریخت و علوم انسانی با فروپاشی این مبانی دچار تحولی عظیم خواهد شد و به دنبال این تحول، دنیایی همراه با رفاه، معنویت و توجه به ذات اقدس الهی شکل خواهد گرفت. انشاء الله.